Eridu i Uruk – pierwsze znane nam sumeryjskie osady – początkowo były wioskami, ale około 3500 r. p.n.e. ich liczba ludności była na tyle duża, by mówić o autonomicznych (niezależnych od siebie) miastach. Forma organizowania się większych grup ludzi we wspólnoty i miasta-państwa, którą zapoczątkowali Sumerowie, przetrwała do czasów antycznych – greckie polis powstawały na tej samej zasadzie.