Spartanie podlegali stałej gotowości służbowej – brali udział w wielu ćwiczeniach wojskowych i gimnastycznych. Już od najmłodszych lat byli przygotowywani do zostania wojownikami.
Spartanie powołali specjalną radę, która orzekała o przydatności nowo narodzonych dzieci – chorowite i słabe, czyli nierokujące dużych nadziei porzucano w górach.