Warunki życia młodych Spartan były surowe: nie mieli dostępu do kąpieli i odzieży, przyzwyczajano ich do chodzenia boso, ich posiłki były skąpe. Równocześnie wymagano od nich karności i pilnej nauki pisania i pieśni.
W języku utarło się określenie „spartańskie warunki” na bardzo skromne warunki zamieszkania, czy „spartańskie wychowanie” na bardzo surową i wymagającą opiekę nad dziećmi.