1. Zagrożenie uzależnieniem kraju od Niemiec
2. Zmiana dotychczasowej polityki, opowiedzenie się po stronie Niemiec, a nie dotychczasowych sojuszników – państw Ententy (Francji, Wielkiej Brytanii), możliwość utraty sojuszu ze wspomnianymi krajami
3. Utrata kontroli nad Gdańskiem wiązałaby się z gorszym dostępem do Bałtyku i zmniejszeniem zaplecza gospodarczo-handlowego kraju
Wśród żądań Hitlera, złożonych polskiej dyplomacji w roku 1939, znalazły się następujące punkty:
· oddanie Niemcom kontroli nad Wolnym Miastem Gdańskiem
· budowa eksterytorialnej autostrady, łączącej Niemcy i Prusy Wschodnie
Akceptacja tych żądań wiązałaby się z uzależnieniem od niemieckich władz, utratą dostępu do morza, ryzykiem straty sojuszy z państwami zachodnimi, a także w przypadku konfliktu staniem się państwem frontowym, pośrodku agresji niemiecko-rosyjskiej.
Polska władza wiedziała, że Niemcy szykują konflikt na większą skalę, ponieważ dążenia Hitlera wiązały się przede wszystkim z poszerzeniem strefy wpływów i przestrzeni życiowej dla narodu niemieckiego. Państwo polskie stało na drodze takiemu planowi, z tego względu sojusz polsko-niemiecki nie miał prawa bytu.