· Zawarcie paktu Ribbentrop-Mołotow przez Niemcy i ZSRS doprowadziło do wybuchu II wojny światowej.
Zawarcie wspomnianego paktu było podkreśleniem dążeń Niemiec i Rosji do ekspansji w Europie i rozbioru sąsiednich ziem, w tym Polski. Stanowił on więc podstawę do wywołania konfliktu na większą skalę.
· Sukcesem polskiej dyplomacji było umocnienie sojuszu z Francją i Wielką Brytanią w obliczu zagrożenia ze strony Niemiec.
Sojusz polsko-francuski i polsko-brytyjski nie stanowił pewnych umów. Pomimo zobowiązań państwa zachodniej Europy nie były zwolennikami pomocy Polsce, ponieważ agresja przeciwko Niemcom i Rosji nie leżała w ich interesie. Dopóki konflikt nie zagrażał im bezpośrednio, wspierali Polskę jedynie w sposób dyplomatyczny i poprzez dostarczanie części potrzebnych dóbr. Nie było to natomiast wsparcie militarne, o którym była mowa w umowie. Sojusze te nie stanowią więc całkowitego sukcesu polskiej dyplomacji.
· Polskie społeczeństwo aktywnie zaangażowało się w przygotowania wojenne w 1939 r.
Społeczeństwo polskie aktywnie uczestniczyło w przygotowaniach do wojny, która w 1939 r. była już nieunikniona. Organizowano zbiórki pieniędzy na cele wojskowe (np. Fundusz Obrony Narodowej), prowadzono akcje mobilizacyjne, zachęcające do udziału w walce, przygotowano schrony, okopy i zasieki.
II wojna światowa wybuchła 1 września 1939 r., rozpoczynając się agresją Niemiec na Polskę, była konfliktem o charakterze globalnym. Wzięło w niej udział 61 państw z całego świata. Zakończyła się w 1945 r.