Wzrost zatrudnienia w przemyśle i rzemiośle pod koniec lat 30. XX w. można powiązać przede wszystkim z budową Centralnego Okręgu Przemysłowego, na terenie centralnej południowej Polski. Była to sieć fabryk i przedsiębiorstw przemysłu ciężkiego i zbrojeniowego. Takie rozwiązanie zminimalizowało bezrobocie.
Skrót COP oznacza Centralny Okręg Przemysłowy. Był to obszar zlokalizowany na południu II RP. Skupiał przemysł ciężki i zbrojeniowy. Jego funkcjonowanie pozwoliło na zmniejszenie odsetku bezrobotnych, a także rozwój cywilizacyjny i ekonomiczny. Organizację tego okręgu rozpoczął minister skarbu Eugeniusz Kwiatkowski. Była to część Planu Czteroletniego, czyli planu rozwoju gospodarczego na ziemiach polskich.