Często wybierano na stanowiska kościelne osoby niegodne urzędu. Cesarza nie interesowało, czy biskupi żyją w celibacie, czy też nie. Gromadzili oni majątki i przekazywali je swoim dzieciom. Takie same sytuacje tyczyły się nawet biskupów Rzymu.
Takie wzajemne nieporozumienia stale powodowały konflikty z powodu przepychanek o władzę i przeświadczenie, kto jest ważniejszy w Europie – papież czy cesarz.