Otton I nadawał urzędy i księstwa duchowieństwu, a po śmierci danego duchownego dawał jego ziemie komuś innemu, co wzmocniło jego władzę, gdyż duchowni nie zakładali rodzin. Odnosząc zwycięstwa w walkach z Węgrami, zdobył szacunek książąt i możnowładców.
Otton I zyskał przydomek Wielki z powodu szacunku, jakim go darzono.