Po ugodzie biskupów wybierali inni księża, cesarz zrezygnował z inwestytury biskupa poprzez wręczenie mu pierścienia i pastorału oraz stracił wpływ na biskupów w całym cesarstwie oprócz Niemiec.
Ugoda była kompromisem. Cesarz utrzymał wpływ na biskupów w Niemczech, ale stracił ten przywilej w reszcie cesarstwa – jego władza się osłabiła.