W latach 80. XX w. polska gospodarka była w katastrofalnym stanie, dlatego władze PRL zdecydowały się na podwyżki cen żywności, które miały wejść w życia 1 lipca 1980 roku. Polska gospodarka była niewydolna, a jej stan pogarszała konieczność spłaty kredytów zaciągniętych przez Edwarda Gierka w zachodnich bankach.
Zaplanowana przez władzę „regulacja cen” była punktem zapalnym, który wywołał falę strajków w całej Polsce, zwanych Sierpniem 1980. Protesty rozpoczęły się w lipcu w Wytwórni Sprzętu Komunikacyjnego w Świdniku oraz w zakładach pracy w Lublinie i Puławach. Władza komunistyczna zgodziła się na ustępstwa, a Polacy uwierzyli w możliwość zmian. W społeczeństwie została przełamana bariera strachu, która miesiąc później doprowadziła do historycznych zmian ustrojowych – podpisania porozumień sierpniowych i powstania NSZZ „Solidarność”.