Bitwa pod Wiedniem przyniosła królowi Janowi III Sobieskiemu historyczną sławę. 12 września 1683 roku piechota polska, austriacka i niemiecka wspomagana przez artylerię wypierała nacierających Turków. Konieczny był pośpiech, bo oblegana stolica Austrii z trudem odpierała ataki wojsk Kara Mustafy. Atak polskiej husarii był miażdżący. Sobieski został okrzyknięty obrońcą chrześcijaństwa. Król nie odniósłby zwycięstwa bez doskonale zorganizowanego wywiadu. Przez cały czas był informowany o sytuacji w okrążonym Wiedniu. Kurierem był między innymi Jerzy Franciszek Kulczycki, który wraz z towarzyszącym mu sługą przekraczał linię wroga przebrany za Turka. To właśnie on znalazł w zdobytym obozie tureckim worki pełne pachnących ziaren kawy. Mieszkańcy oswobodzonego Wiednia podziękowali Polakowi, który w ofiarowanej mu kamienicy założył pierwszą w Wiedniu kawiarnię.
Imiesłowy przymiotnikowe mają znaczenie zbliżone do przymiotnika i odmieniają się jak przymiotnik. Imiesłowy przymiotnikowe dzielą się na czynne i bierne. Imiesłowy przymiotnikowe czynne tworzy się wyłącznie od czasowników niedokonanych. Imiesłowy przymiotnikowe czynne tworzy się za pomocą przyrostka: –ąc, z końcówkami przymiotnikowymi: –y, –a, –e, –ego, –ej itd. Imiesłowy przymiotnikowe bierne tworzy się za pomocą przyrostków: –n, –on, –t, z końcówkami przymiotnikowymi: –y, –a, –e, –ego, –ej itd.