euforia – eu|for|ia, niezgłoskotwórcze „u”
oaza – o|a|za
eufemizm – eu|fe|mizm, niezgłoskotwórcze „u”
oleander – o|le|an|der
automat – au|to|mat, niezgłoskotwórcze „u”
laureat – lau|re|at, niezgłoskotwórcze „u”
boreasz – bo|re|asz
pauza – pau|za, niezgłoskotwórcze „u”
zamiauczał – za|miau|czał, niezgłoskotwórcze „u”
repertuar – re|per|tu|ar,
teatr – te|atr
austriacki – aus|tri|ac|ki, niezgłoskotwórcze „u”,
koreański – ko|re|ańs|ki,
autentycznie – au|ten|tycz|nie, niezgłoskotwórcze „u”, niezgłoskotwórcze „i”
Sylaba to grupa głosek, część budowy wyrazu. Zawiera jedną samogłoskę. Samogłoska to, w najprostszym tłumaczeniu, „samotnie występująca głoska”. Samogłoskę możemy długo wymawiać bez dodawania do niej innej głoski. W języku polskim istnieje osiem samogłosek: a, ą, e, ę, i, o, u (ó), y. Niektóre samogłoski nie tworzą sylab, a jedynie informują o zmiękczeniu wymowy występującej przed nimi samogłoski.