Przedrostek z- piszemy przed literami oznaczającymi spółgłoski dźwięczne (zgodnie z wymową), np. zdębieć, zboczyć, zganić, a także – bez względu na wymowę – przed literami: h, s, si, dzi, np. zdziwiony, zsypać, zsiwieć, zsinieć.
Przedrostek s- piszemy przed literami oznaczającymi spółgłoski bezdźwięczne (zgodnie z wymową) z wyjątkiem, np. skręcić, stopić.
Przedrostek ś- piszemy przed literami ci, ć, np. ściubić, ściszyć, ściemniać się.
Zapis przedrostków „z-”; „s-” oraz „ś-” rządzi się swoimi prawami. Tak oto:
A. Piszemy jako przedrostek literę „z”, gdy kolejna litera to samogłoska, kolejna litera to spółgłoska dźwięczna, kolejna litera to h, s, si, sz, dzi.
B. A. Piszemy jako przedrostek literę„s”, gdy kolejna litera to spółgłoska bezdźwięczna c, cz, ch, f, k, p, t.
C. Piszemy jako przedrostek literę„ś”, gdy kolejne litery to ci, ć.