Polska leży w „niewymierzonej krainie”, czyli w „każdym wiernym sercu Polaka”, „w codziennej pracy”, w „życzliwym słowie”, w „każdym dobrym uczynku”. Poeta używa epitetów nacechowanych pozytywnie („wiernym”, „życzliwym”. „dobrym”), chcąc pokazać, że właśnie codzienne życzliwości i dobroć mogą stworzyć piękno Ojczyzny.
Opis „niewymierzonej krainy” znajduje się w trzeciej i czwartej zwrotce wiersza. Pokazuje, że Polska to codzienna praca, życzliwość i dobroć z Ojczyzną w sercu.