W wersetach 1–6 podmiot liryczny jest upadłym grzesznikiem błagającym o miłosierdzie. W kolejnym fragmencie nawołuje on do Izraela, głosząc radę, zgodnie z którą należy szukać łaski u Pana.
Zastosowana zmiana pokazuje, że człowiek, który podniesie się z upadku, zawiera przymierze z Bogiem i jest w stanie głosić światu Jego wolę.
W „Psalmie 130” występuje zmiana tonu wypowiedzi podmiotu lirycznego. Przeskok ten został ujęty również graficznie, poprzez podzielenie utworu na strofy.