Paradoksalność ludzkiego życia polega na tym, że jest ono jednocześnie pełne szczęścia, ale też marne i nietrwałe. Wyrażają to słowa: „Używaj życia z niewiastą, którą ukochałeś / po wszystkie dni marnego twego życia / których ci [Bóg] użyczył pod słońcem”.
Paradoksem nazywamy zaskakującą myśl cechującą się wewnętrzną sprzecznością, a mimo to odkrywającą życiową prawdę.