Poeta wzmocnił legendę związaną z obrońcami Westerplatte poprzez wykorzystanie poetyckich środków artystycznych, które nadają wierszowi głębszy wymiar emocjonalny i symboliczny. Poeta wykorzystuje silne metafory, takie jak „prosto do nieba czwórkami szli”, „na te niebiańskie polany” czy „wznosimy się wśród chmur”, aby podkreślić transcendencję i nieśmiertelność ducha bohaterów. Te obrazy dodają legendzie aura niezwykłości i duchowej potęgi. Wiersz zestawia piękno lata i rajskich wrzosowisk z okrucieństwem wojny i cierpieniem. Ten kontrast podkreśla heroiczną postawę żołnierzy, którzy w obliczu chaosu i śmierci pozostawali nieustraszeni.Wspomnienie o Warszawie jako ewentualnym miejscu schronienia w trudnych chwilach wzmocniło związek obrony Westerplatte z innymi heroicznymi momentami w historii Polski. To symboliczne odniesienie podkreśla ciągłość ducha walki narodu polskiego w obliczu agresji i niesprawiedliwości.
Wszystkie te elementy składają się na wyjątkowy charakter wiersza i wzmocniły legendę związaną z obrońcami Westerplatte, czyniąc ich bohaterstwo i poświęcenie niezapomnianym symbolem narodowej dumy i oporu.