Po walce żołnierze znaleźli się w niebie, a świadczy o tym poniższy fragment:
„Lecz gdy wiatr zimny będzie dął
i smutek krążył światem,
w środek Warszawy spłyniemy w dół,
żołnierze z Westerplatte”
Zestawienie pięknego lata ze śmiercią żołnierzy w utworze Konstantego Ildefonsa Gałczyńskiego ma na celu podkreślenie kontrastu między sielankowym obrazem natury a tragicznymi wydarzeniami wojennymi. Poeta wykorzystuje ten kontrast, aby ukazać wyjątkową odwagę i poświęcenie żołnierzy, którzy w chwili swojej śmierci nie tracą wiary i wznoszą się na niebiańskie polany.