Sokrates za prawdziwą wiedzę uważał świadomość tego, że się nie wie. Przekazywał ją innym poprzez rozmowę. Prowadził ją w taki sposób, że rozmówca sam dochodził do tego momentu, że zdawał sobie sprawę ze swoich braków. Filozof porównał swoje działania do „sztuki położniczej”. Nazwał ją tak, ponieważ on nie „wyciągał” wiedzy z innych, tylko pomagał ją otrzymać, tak samo jak robi położna podczas porodu.
W tekście odszukaj i zapisz podane informacje. Zastanów się, co dla Sokratesa było wiedzą prawdziwą i jak starał się ją przekazywać. Powiedz, do czego filozof porównał swoje działania. Ciekawe jest to, że Sokrates nie zostawił po sobie żadnych zapisanych treści, a pomimo to jego wiedza przetrwała tysiące lat.