Jan Kochanowski zestawia ze sobą dwie skrajne postawy człowieka szczęśliwego oraz człowieka nieszczęśliwego. Wyjaśnia, że człowiek radosny nie ma wyrzutów sumienia, cieszy się z małych rzeczy, otacza się naturą, zachwyca się otaczającym światem, znajduje radość w każdym elemencie codzienności. Natomiast człowiek smutny jest nieszczęśliwy, ma wyrzuty sumienia, nie docenia otaczającej go rzeczywistości, myśli negatywnie, nie czuje wdzięczności.
Sformułowanie „serce rośnie” to metafora, która oznacza radość.