Teoria studenta na temat prawa ludzi do życia:
– prawie do życia decyduje użyteczność człowieka;
– człowiek egoistyczny i szkodliwy nie zasługuje na życie;
– życie Alony Iwanowny pozbawione jest sensu i znaczenia, jest puste;
– majątek lichwiarki mógłby przyczynić się do polepszenia życia innych osób;
– poświęcenie jednej osoby w celu uratowania wielu ludzi jest korzystne.
Kryterium, którym kieruje się student w swojej teorii, jest użyteczność człowieka. Postrzega on Alonę Iwanowną jako egoistkę, która nic nie wnosi do społeczeństwa. Uważa jej życie za szkodliwe i bezwartościowe. Twierdzi, że jej majątek mógłby ocalić wielu ludzi. Jego rachunek jest prosty: warto poświęcić jedną osobę, jeśli pomoże to uratować więcej osób.