Przykładowe rozwiązanie:
Przedstawione twierdzenie oznaczać może, iż bycie dobry człowiekiem oraz dobrym obywatelem opiera się na innych zasadach. Empatyczny, życzliwy oraz dobroduszny człowiek, który nie interesuje się sprawami życia publicznego (np. nie bierze udziału w wyborach państwowych czy lokalnych) może uchodzić za dobrego człowieka, lecz z punktu widzenia relacji państwo-obywatel nie jest on wzorem cnót obywatelskich.