Przykładowe rozwiązanie:
a) Rysunek przedstawia sposób prowadzenia polityki bezpieczeństwa międzynarodowego polegający na tym, iż tworzone są organizacje oraz pakty i traktaty o zasięgu globalnym, do których należy jak najwięcej krajów spełniających określone wymagania. Gwarantuje to obopólną zależność państw członkowskich, co z kolei przekłada się bezpośrednio na bezpieczeństwo globalne.
b) Rysunek zwraca uwagę na unifikacyjną politykę, jaką często prowadzą organizacje międzynarodowe. Zjawiska takie jak chociażby globalizm wpływają negatywnie na narodową odmienność i oryginalność państw członkowskich – na grafice dostrzec możemy chociażby głowy przedstawicieli różnych ras, co podkreśla ich odmienność, pomimo faktu „noszenia” tej samej koszulki.
c) Współczesnymi przykładami „unifikacyjnej polityki” organizacji międzynarodowych mogą być chociażby działania Unii Europejskiej, która to stara się jak najbardziej zrównać ze sobą państwa członkowskie, chociażby pod względem gospodarczym, lecz nie tylko, co dobrze widać na tle starań o członkostwo Turcji w UE. Z drugiej strony to samo zjawisko nie musi prezentować się w świetle negatywnym, bowiem nie każdy przejaw globalizacji oraz polityki unifikacyjnej jest zły. Unia np. proklamuje respektowanie praw człowieka oraz podstawowych wartości demokratycznych, które to wymagania muszą spełniać potencjalni członkowie.
Unia Europejska jako organizacja międzynarodowa (w międzynarodowoprawnym tego słowa znaczeniu) funkcjonuje od 1 grudnia 2009. Równocześnie zastąpiła ona kilka form współpracy, w tym m.in. Wspólnotę Europejską. Proces integracji wykracza poza ściśle określone ramy geograficzne Europy. W określeniu europejskości Unii naczelną rolę odgrywają czynniki historyczne i kulturowe oraz wspólna tożsamość i identyfikacja z wartościami demokratycznymi.