Przysłowie sugeruje, że w kulturze azjatyckiej często przywiązuje się dużą wagę do unikania wyróżniania się i zachowywania równowagi w społeczności. Zbyt ostentacyjne lub eksponowane manifestowanie swoich potrzeb może być postrzegane jako nieodpowiednie lub nietaktowne. W takiej kulturze wyrażanie się zbyt głośno o swoich potrzebach lub dążenie do pierwszeństwa w hierarchii może prowadzić do braku akceptacji społecznej.
Azjatyckie społeczeństwa są różnorodne i istnieją różnice kulturowe między poszczególnymi krajami. Interpretacja przysłowia może być subiektywna i zależeć od kontekstu społeczno-kulturowego, a także od indywidualnych doświadczeń i perspektyw osób wewnątrz danej kultury.