W fazie industrialnej, przedstawionej na wykresie 1., przemysł miał największy udział w strukturze gospodarki (36,1%), co było typowe dla krajów przechodzących przez proces industrializacji. Rolnictwo miało również znaczący udział (26,6%), ale wciąż istniał duży sektor usług (37,3%).
Wykres 3. odzwierciedla przemiany w postindustrialnym społeczeństwie polskim. Widać spadek udziału rolnictwa (15,3%), co jest zgodne z ogólnym trendem na świecie, gdzie rozwój sektora usług i przemysłu powoduje zmniejszenie znaczenia rolnictwa. Przemysł również zmniejszył swój udział (26,8%), co sugeruje ewolucję gospodarki w kierunku bardziej usługowo zorientowanej struktury.
Najważniejszym wnioskiem jest wzrost udziału sektora usług w postindustrialnym społeczeństwie polskim. Na wykresie 3. widać, że sektor usług osiągnął najwyższy udział (57,9%), co wskazuje na rozwój usług, takich jak finanse, handel, turystyka, technologie informacyjne, media itp. Ten trend jest zgodny z ogólnym przejściem od gospodarki opartej na produkcji dóbr materialnych do gospodarki opartej na usługach i wiedzy.
Ocena dynamiki przemian społeczeństwa polskiego z fazy industrialnej w postindustrialną jest pozytywna, ponieważ widać ewolucję od tradycyjnego rolnictwa i przemysłu do nowoczesnego społeczeństwa opartego na usługach. Taka transformacja może wiązać się z większymi możliwościami rozwoju gospodarczego, nowymi sektorami zatrudnienia, wzrostem dochodów i polepszeniem jakości życia.
Należy podkreślić, że ocena pełnego spektrum przemian społecznych wymagałaby bardziej szczegółowej analizy, uwzględniającej także aspekty społeczne, kulturowe i technologiczne.