Autorka sprzeciwia się powszechnemu myśleniu Polaków, według którego obcokrajowcy patrzą na nich raczej nieprzychylnie, ze względu na wiele narodowych stereotypów. Podkreśla też, iż żyjąc ciągle w jednym miejscu, łatwo przychodzi krytykowanie go, zaś prawda jest taka, iż Polska oraz Polacy są bardzo cenieni za granicą, zaś wśród przedstawicieli innych narodów wcale nie rządzi przekonanie, oparte na dotyczących naszego narodu stereotypach.
„Chciałam przede wszystkim pokazać, że żyjemy w pięknym kraju. Łatwo przychodzi nam krytykowanie go. A ja wierzę, że warto zatrzymać się, rozejrzeć dookoła i otworzyć oczy na piękno Polski. Na jej wielokulturowość, otwartość […]”.