Ratyfikowana umowa międzynarodowa ma moc prawną na terenie państwa, która jest równoważna mocy ustawy. Oznacza to, że umowa ma status prawnie wiążący i obowiązuje na terytorium państwa, a jej postanowienia muszą być przestrzegane.
W przypadku sprzeczności między ratyfikowaną umową międzynarodową a ustawą, w większości systemów prawnych stosuje się zasadę tzw. hierarchii aktów prawnych. Jeśli umowa międzynarodowa jest sprzeczna z ustawą, zazwyczaj obowiązuje zasada, że umowa ma pierwszeństwo i przeważa nad ustawą.
Oznacza to, że w razie konfliktu należy stosować przepisy umowy międzynarodowej, pomijając przepisy sprzeczne z nią ustawy. Jest to uzasadnione troską o zapewnienie spójności i zgodności państwa z zobowiązaniami wynikającymi z umów międzynarodowych. Jednakże w niektórych systemach prawnych, na przykład w niektórych konstytucjach, ustawy mogą mieć pierwszeństwo przed umowami międzynarodowymi, co oznacza, że w przypadku sprzeczności obowiązuje ustawa.
Ratyfikowana umowa międzynarodowa ma moc prawną na równi z ustawą w państwie. Oznacza to, że jest wiążąca i obowiązująca na terenie państwa. W przypadku sprzeczności między umową a ustawą zazwyczaj obowiązuje zasada pierwszeństwa umowy międzynarodowej. To oznacza, że przepisy umowy mają pierwszeństwo nad przepisami ustawy i powinny być stosowane. Niemniej jednak, w niektórych systemach prawnych, ustawy mogą mieć pierwszeństwo przed umowami międzynarodowymi w przypadku sprzeczności.