Adaptacja oka to jego zdolność do przystosowania się do zmiany oświetlenia. Jesteśmy w stanie widzieć w różnych warunkach oświetlenia dzięki pracy mięśni gładkich tęczówki, które w zależności od natężenia światła zwężają lub rozszerzają źrenicę. Proces ten jest niezależny od naszej woli.
Akomodacja oka to zdolność do obserwacji wyraźnych obiektów z różnej odległości, polegająca na zmianie kształtu soczewki. Jeśli jakiś obiekt znajduje się w odległości większej niż 6 m od obserwatora (punkt dali), oko nie akomoduje i tym samym się nie męczy, a soczewka jest spłaszczona i słabo załamuje światło. Natomiast w miarę przybliżania się obiektu soczewka ulega uwypukleniu i mocniej załamuje światło.