Gdy patrzymy na przedmioty położone blisko (I), wówczas soczewka ma kształt wypukły i mocno załamuje światło. Natomiast, gdy patrzymy na przedmioty położone daleko (II), wtedy soczewka się spłaszcza i słabiej załamuje światło.
Akomodacja oka to zdolność do obserwacji wyraźnych obiektów z różnej odległości, polegająca na zmianie kształtu soczewki. Jeśli jakiś obiekt znajduje się w odległości większej niż 6 m od obserwatora (punkt dali), oko nie akomoduje i tym samym się nie męczy, a soczewka jest spłaszczona i słabo załamuje światło. Natomiast w miarę przybliżania się obiektu soczewka ulega uwypukleniu i mocniej załamuje światło.