Kryształy jonowe to substancje stałe zbudowane z dodatnio i ujemnie naładowanych jonów, które tworzą uporządkowaną sieć krystaliczną. Ich cząstki są połączone silnymi siłami elektrostatycznymi, co sprawia, że mają wysoką temperaturę topnienia i wrzenia. Kryształy te są kruche i przewodzą prąd elektryczny tylko w stanie ciekłym lub w roztworze, ponieważ wtedy jony mogą się swobodnie przemieszczać. Przykładem kryształu jonowego jest chlorek sodu (NaCl).
Kryształy molekularne składają się z cząsteczek połączonych słabymi siłami międzycząsteczkowymi, takimi jak siły van der Waalsa czy wiązania wodorowe. Z tego powodu mają niską temperaturę topnienia i są zwykle miękkie lub łatwo sublimujące. Nie przewodzą prądu, ponieważ nie zawierają swobodnych nośników ładunku. Typowymi przykładami są lód, jod czy suchy lód (stały CO₂).
Kryształy kowalencyjne, zwane też sieciowymi, to struktury, w których wszystkie atomy są połączone ze sobą silnymi wiązaniami kowalencyjnymi, tworząc trójwymiarową sieć. Są bardzo twarde i mają bardzo wysokie temperatury topnienia. Zazwyczaj nie przewodzą prądu, choć wyjątkiem jest grafit, który zawiera swobodne elektrony. Do najbardziej znanych przykładów należą diament, krzem i krzemionka (SiO₂).