Wyróżniamy:
· góry – wypukłe formy ukształtowania terenu (powyżej 500 m n.p.m.);
· wyżyny – forma terenu położona na wysokościach (od 300 m n.p.m. do 500 m n.p.m.);
· niziny – równinna forma terenu (od 0 do 300 m n.p.m.);
· depresje – formy terenu poniżej 0 m n.p.m.
Wyróżniamy różne rzeźby terenu. Dotychczas poznałeś: góry, wyżyny, niziny oraz depresje. Góry należą do wypukłych form ukształtowania terenu, które zaczynają się od 500 m n.p.m. Najwyższym pasmem górskim w Polsce są Tatry. Na świecie możemy wskazać takie góry jak np.: Himalaje, Alpy, Góry Smocze. Do wyżyn natomiast zaliczamy formy ukształtowania terenu pomiędzy 300 a 500 m n.p.m. Można je określić jako formę pośrednią między górami a nizinami. Największa wyżyna świata to, leżąca na terenie Azji, Wyżyna Tybetańska. Niziny z kolei to forma równinna lub prawie równinna, zaliczamy do nich obszary od 0 do 300 m n.p.m. Stanowią one około 34% całej powierzchni ziemi. Największa nizina na Ziemi to Nizina Amazonki. Ostatnią wyróżnianą formą są depresje – wklęsłe formy terenu, poniżej 0 m n.p.m. Najniżej położony punkt na świecie znajduje się w Azji i jest to Wybrzeże Morza Martwego.