Kordyliery stanowią barierę dla napływu cieplejszych i wilgotnych mas powietrza będących pod wpływem ciepłego Prądu Alaski.
Appalachy i Kordyliery to dwa główne łańcuchy górskie w Ameryce Północnej. Mimo że oba łańcuchy górskie znajdują się w tym samym kontynencie, to istnieją między nimi istotne różnice.
Najważniejszą różnicą między Appalachami a Kordylierami jest ich wiek i powstanie. Appalachy są starszym łańcuchem górskim, powstałym około 480 milionów lat temu w wyniku ruchów tektonicznych, zderzeń kontynentów i erozji. Są to góry o stosunkowo niskim reliefie, o szczytach pokrytych lasami liściastymi, zdominowanymi przez dęby, klony i wiązy.
Kordyliery są znacznie młodsze, powstałe około 130 milionów lat temu, w wyniku ruchów tektonicznych na północno-zachodnim krańcu kontynentu. Są to góry o wyższym reliefie, z dominacją skał magmowych i metamorficznych, jak granit i bazalt. Szczyty Kordylierów często są pokryte śniegiem i lodowcami, a roślinność jest różnorodna, w zależności od wysokości i wilgotności.
Inną ważną różnicą między Appalachami a Kordylierami jest ich długość i zasięg geograficzny. Appalachy ciągną się na długości około 2400 kilometrów, od Kanady przez Stany Zjednoczone aż po Alabamę. Kordyliery rozciągają się na około 9700 kilometrów, od Alaski przez Zachodnie Stany Zjednoczone aż po Patagonię w Chile i Argentynie.
Ostatnią różnicą między tymi dwoma łańcuchami górskimi jest ich znaczenie ekologiczne i gospodarcze. Appalachy są siedliskiem dla wielu gatunków roślin i zwierząt, w tym zagrożonych gatunków, takich jak puma wschodnia i salamandra plamista. W Appalachach znajdują się również ważne złoża węgla kamiennego, które były ważne dla rozwoju przemysłu w Stanach Zjednoczonych. Kordyliery są z kolei siedliskiem dla wielu gatunków zwierząt, w tym wielu gatunków ptaków i drapieżników. W Kordylierach znajdują się również bogate złoża minerałów, takich jak miedź, złoto i srebro, co ma duże znaczenie dla gospodarki regionu.