Duchowieństwo było jedynym stanem, którego członkowie mieli wykształcenie. Musieli umieć czytać i pisać w języku łacińskim. Bardzo często pełnili istotne funkcje państwowe lub byli doradcami władców.
Duchownym mógł zostać każdy pochodzący z trzech innych stanów tj. chłopstwa, mieszczaństwa czy rycerstwa, jednak musiał odbyć odpowiednie nauki oraz przyjąć święcenia.