Złota bulla Karola IV ustanawiała nowy system, wyboru cesarza. W głosowaniu miało odtąd brać udział siedmiu elektorów (czterech świeckich i trzech duchownych), którzy mogli wybrać nowego króla Niemiec bez konsultacji z papieżem. Ojciec Święty wciąż mógł jednak decydować o dalszej koronacji na cesarza.
Złota bulla Karola IV miała pomóc usystematyzować dość prymitywny sposób wyboru królów niemieckich. Ustanawiała ona czterech elektorów świeckich (króla Czech, margrabiego Brandenburgii, księcia saskiego i palatyna reńskiego) oraz trzech elektorów duchownych (arcybiskupa Trewiru, Arcybiskupstwa Kolonii i Arcybiskupa Moguncji).