● Liga Narodów miała ograniczone możliwości w powstrzymywaniu imperialnych dążeń mocarstw w dwudziestoleciu międzywojennym, co ilustruje m.in. nieudolna reakcja na agresję Japonii w Mandżurii w 1931 roku.
● Wielki kryzys gospodarczy przyczynił się do wzrostu poparcia dla nazistów w Niemczech, jednak nie był jedynym czynnikiem, który umożliwił im zdobycie władzy, ponieważ wpływali na społeczeństwo także poprzez skuteczną propagandę i obietnice rozwiązania problemów ekonomicznych.
● Choć Stalin przeprowadził industrializację ZSRR, umacniając go jako potęgę przemysłową, Hitler od chwili dojścia do władzy w Niemczech realizował własny program, w którym zakładał agresywną ekspansję terytorialną i rozpoczęcie II wojny światowej.
● Polityka appeasementu polegająca na ustępstwach wobec Hitlera nie zmusiła go do porzucenia agresywnej polityki, a wręcz umocniła go i zachęciła do dalszych ekspansji, czego przykładem było przyłączenie Sudetów do Niemiec w 1938 roku.
Liga Narodów miała ograniczone możliwości w skutecznym powstrzymywaniu imperialnych dążeń mocarstw ze względu na brak realnej siły wykonawczej i niewielkie sankcje, które mogła nałożyć na agresorów, co wpłynęło na jej ograniczoną skuteczność w zapobieganiu konfliktom.
Wielki kryzys gospodarczy stworzył atmosferę niezadowolenia społecznego i niestabilności, co sprzyjało wzrostowi poparcia dla radykalnych ruchów politycznych, w tym dla faszystów w Niemczech, jednak samo wystąpienie kryzysu nie było bezpośrednią przyczyną zdobycia władzy przez nazistów, którzy skorzystali również z innych czynników, takich jak skuteczna propaganda i manipulacja nastrojami społeczeństwa.