Stosunek Niemców do postanowień konferencji pokojowej w Paryżu był zdecydowanie negatywny, – uważali je za dyktat narzucony przez zwycięskie mocarstwa. Byli przekonani, że warunki kapitulacji były zbyt surowe, szczególnie w kontekście terytorialnych strat, reparacji wojennych i ograniczeń militarnych. Niezadowolenie i przekonanie o niesprawiedliwości traktatu wersalskiego przyczyniły się do głębokiego gniewu i frustracji w społeczeństwie niemieckim, stwarzając podłoże dla narastających nastrojów nacjonalistycznych i rozwijającego się ruchu rewizjonistycznego.
