Legiony stanowiły oddzielną formację armii Austro-Węgier. Formalną podstawą tworzenia oddziałów legionowych był rozkaz austriackiego dowództwa z 27 sierpnia 1914, w którym zarządzono utworzenie Legionu Wschodniego i Legionu Zachodniego oraz powołanie dwóch równorzędnych komendantów dla obu Legionów.
Podczas I wojny światowej Legiony Polskie brały udział w walkach z armią rosyjską, zaś do ich najważniejszych bitew należą
· Laski oraz Anielin (22–26 października 1914);
· Mołotków (29 października 1914);
· Łowczówek (22–25 grudnia 1914);
· Rokitna (13 czerwca 1915);
· Jastków (31 lipca – 3 sierpnia 1915);
· Kostiuchnówka (4 – 6 lipca 1916);
· Rudka Miryńska (3 sierpnia 1916);
10 kwietnia 1917 oddziały legionowe zostały ponownie przeformowane w Polską Siłę Zbrojną (Polnische Wehrmacht). Gdy większość żołnierzy odmówiła złożenia przysięgi na wierność obcym monarchom, oddziały te zostały częściowo rozwiązane. Legionistów internowano w obozach. Pozostali, którzy odmówili przysięgi, a posiadali obywatelstwo austriackie, zostali wcieleni do wojska austro-węgierskiego i wysłani na front włoski.
