W tym zadaniu musisz wyjaśnić, w jaki sposób pisarze epoki baroku interpretowali człowieka. Musisz także podać przykłady.
Przykładowa odpowiedź:
Twórcy barokowi byli zainteresowani człowiekiem i jego losem, aczkolwiek w różny sposób pojmowali jego istotę.
Mikołaj Sęp Szarzyński przedstawiał człowieka jako istotę rozdartą, słabą, wciąż walczących ze swoimi słabościami, grzechem, starającymi się nie upaść moralnie. Według Szarzyńskiego człowiek jest postacią dramatyczna, wiecznie walczącą ze wszystkim.
Z kolei Wiliam Szekspir postrzega człowieka jako istotę, którą rządzą pragnienia i który tym pragnieniom podporządkowuje wszystko. W Makbecie, Hamlecie czy Tragedii Romea i Julii ludzie poświęcają wszystko, by zaspokoić swoje pragnienia (odpowiednio: władzy, zemsty, miłości). Jest to człowiek pełen wad, wciąż podporządkujący się swojej psychice i relacjom w świecie, w którym przyszło mu żyć.
Naborowski z kolei podkreśla ulotność egzystencji człowieka. Jest on czymś ulotnym, przelotnym na tej planecie, de facto nic nie znaczącym na tle reszty świata.
Do rozwiązania zadania musisz sięgnąć po przykłady tekstów barokowych. Pamiętaj, że we wszystkich tekstach pojawia się motyw człowieka, należy go tylko zanalizować.