W tym zadaniu musisz ocenić, czy rację ma Sęp Szarzyński, że człowiek jest „wątły, niebaczny, rozdwojony w sobie”, czy też właściwy jest renesansowy antropocentryzm.
Barokowi artyści pojmowali człowieka jako istotę słabą – wątłego, podatnego na działania i czynniki zewnętrzne, pełnego chaosu i niepewności. Jest to obraz przeciwny do renesansowej wizji człowieka, według której jest on kreatorem świata.
Opinia własna:
Wypowiedź samodzielna. Ustosunkuj się do wizji Sępa Szarzyńskiego.
Do rozwiązania zadania musisz zastanowić się, czy człowiek jest faktycznie słaby. Czy człowiek jest wątły, niepewny, a jego los jest ciągłą walką? A może wręcz przeciwnie: jest rozumny, jest kreatorem świata, istotnym elementem rzeczywistości? Swoje przemyślenia zapisz na kartce.