To zadanie wymaga od Ciebie pisemnego przedstawienia wydarzenia z perspektywy Ewy, o których opowiada Adam.
Poznaliśmy się na początku tygodnia, ale Adam nadal zerka na mnie wilkiem. Lubię go obserwować, ale on najwyraźniej czuje się z tym nieswojo. Udało mi się mu przedstawić i podałam mu swoje imię: Ewa. Gdy powiedziałam, że tak może do mnie wołać, nie wydawał się tym zbyt zainteresowany. Ale równocześnie widziałam w jego oczach ostrożne zainteresowanie, jakby bał się, że jestem dzikim zwierzęciem, które może mu zrobić krzywdę. Równocześnie w ogóle nie liczy się z losem sępa, którego jest mi żal. Jak może nie brać pod uwagę jego życia?
W piątek podzieliłam się z Adamem wieścią, że wąż, z którym przyjaźnię się od niedawna, poradził mi, by zjeść owoc z drzewa. Kusił mnie tym, że pozwoli mi to poszerzyć moją wiedzę. Adam jednak w ogóle mnie nie rozumie – widzi tylko potencjalne problemy, a równocześnie nie zdaje sobie sprawy, że to może być dla nas szansa. Jednak po tym, jak posłuchałam węża, okazuje się, że to jednak Adam miał rację.
Spróbuj wcielić się w postać Ewy. Czy zmiana punktu widzenia sprawia, że tekst nabiera nowego znaczenia? W rozwiązaniu tego zadania pomocny będzie tekst Marka Twaina umieszczony na stronach 30-31 w podręczniku.
Zadanie 1
179Zadanie samodzielna praca 1
179Zadanie samodzielna praca 2
179Zadanie 3
216Zadanie 5
217