Wypowiedzi narratora świadczące o tym, że zna on myśli lub stany emocjonalne bohaterów:
"Opuścił go szał miłości i nawet pytał sam siebie: czy ona jest kobietą, którą kochał?..."
"Wokulski schylił głowę: Znam ja to
"Jesteście wy głupi! – pomyślał Wokulski, czując, że budzi się w nim coś niby pogarda dla tego towarzystwa."
"Widzę, że odkochałem się przed końcem obiadu... – rzekł do siebie."
"Bywały mgnienia, w których marzyło się jej, że Wokulski jest jakimś Harun–al–Raszydem."
Należy przytoczyć fragmenty potwierdzające, że jest narrator trzecioosobowy.