Środki artystycznego wyrazu służące do dynamizacji opisu bitwy:
– wyliczenie, duża ilość czasowników, np. „[…] nabijał strzelbę, celował i strzelał, bez ustanku, zapamiętale, szybko, z wprawą […]”.;
– wyrazy dźwiękonaśladowcze, np. „wycia i ryki”, „grzmoty”, „stukach”;
– metafory, np. „Z żelaznym prawem liczby zaokrąglała się ona w obręcz i opasywała polanę coraz zupełniej, coraz bliżej”.;
– epitety, np. „[…] komend krótkich, zdyszanych, coraz śpieszniejszych, zapalczywszych, śmiertelniejszych”.;
– czasowniki wyrażające ruch, np. „wlecieli”, „pędził”, „wypadli”.
Wyliczenie to wymienienie po sobie elementów lub cech charakterystycznych dla pewnej całości celem ich wzmocnienia i podkreślenia.
Wyrazy dźwiękonaśladowcze naśladują brzmienie zjawisk lub dźwięków, nazywają je.
Metafora ma ukryte znaczenie, które jest inne od tego dosłownego.
Epitet to przymiotnikowe określenie rzeczownika, podkreśla i uwydatnia jego cechę.
Czasowniki wyrażające ruch określają czynności związane z ruchem, podkreślają dynamikę opisywanych czynności.