Filistrzy w utworze określani są jako: nędzny naród, osoby żyjące w dostatku i nastawieni na przyjemność, o czym świadczą ich opasłe brzuchy. Podobny wygląd filistra można dostrzec na obrazie Edwarda Okunia: są to śpiący, a może pijani panowie z nadwagą, którzy nie zwracają uwagi na sztukę reprezentowaną tu przez skrzypka na pierwszym planie.
Filister jest symbolem kryzysu mieszczańskiej obyczajowości, to człowiek bez potrzeb duchowych skupiony jedynie na pomnażaniu swojego majątku. Zależy mu jedynie na zewnętrznej przyzwoitości, na tym, aby przychylnie zostać ocenionym przez innych.