Czas jest jednym z kluczowych motywów u Miłobędzkiej. Wskazuje na naturalny porządek świata i na jego upływ zmierzający ku końcowi. Perspektywa rychłej śmierci nie jest przerażająca ani smutna dla podmiotu. Jest z tym pogodzony, z humorem opisuje swoją egzystencję i kondycję. Upływ czasu jest zatem wpisany w naturalny porządek życia, jest przez nas oczekiwany.
