Podobnie, jak romantycy spierali się z poprzedzającym ich pokoleniem, tak samo w tekście Górskiego pojawia się motyw walki pokoleń: modernistów z pozytywistami. Kolejne punkty zbieżne z tradycją romantyzmu to: wyższość uczuć i intuicji w poznaniu świata nad rozumem, sięganie pod powierzchnię świata, patrzenie dalej, głębiej. Nawiązaniem do literatury romantyzmu jest motyw przepaści, otchłani, w którą spoglądali romantycy i spoglądają moderniści, natomiast obca była ludziom oświecenia i pozytywizmu.
Motyw przepaści w romantyzmie pojawia się u Adama Mickiewicza, np. w utworach: Góra Kikineis („Spojrzyj w przepaść – niebiosa, leżące na dole”), Oda do młodości („Patrz na dół –kędy wieczna mgła zaciemia. Obszar gnuśności zalany odmętem”), Droga nad przepaścią w Czufut-Kale (w samym tytule).