Ballada opowiada o miłosnej relacji młodzieńca i Świtezianki. Chłopak spotyka pannę nad jeziorem Świteź i zakochuje się w niej. Dziewczyna jest tajemnicza i młodzieniec niewiele o niej wie. Proponuje jej wspólne mieszkanie, ale ona jest niezdecydowana, bo nie ma pewności, że młodzieniec będzie jej wierny. Po tych słowach mężczyzna składa jej przysięgę wierności. Nagle dziewczyna znika, a z jeziora wynurza się postać pięknej nimfy wodnej. Młodzieniec ulega jej czarowi i łamie przysięgę. Gdy zbliża się do nimfy, zauważa, że jest nią zdradzona dziewczyna. Młodzieniec ponosi konsekwencje, znika pod wodą, a jego dusza ma cierpieć tysiąc lat w pobliżu miejsca, w którym złożył przysięgę wierności dziewczynie.
Narrator to osoba opowiadająca o wydarzeniach w balladzie.