W powieści "W pustyni i w puszczy" autorstwa Henryka Sienkiewicza, opisane są mieszkańcy wsi, w której królował M'Rua.
Według opisu autora wioska ta była położona na skraju pustyni i składała się z kilkunastu niskich chat zbudowanych z gliny i trzciny. Mieszkańcy wsi byli czarnoskórzy i ubrani w proste, lekkie szaty, które chroniły ich przed upałem. Kobiety nosiły jasne, kolorowe sukienki, a mężczyźni białe lub jasnobrązowe kaftany.
Mieszkańcy wioski byli przede wszystkim hodowcami bydła i pasterzami, ale także zajmowali się zbieraniem dzikich owoców i wytwarzaniem prostych narzędzi. Charakteryzowali się prostotą i skromnością, żyjąc w zgodzie z naturą i kultywując swoje tradycje i wierzenia.
Król M'Rua, będący przywódcą wioski, był szanowany i podziwiany przez swoich poddanych. Charakteryzował się mądrością, sprawiedliwością i odwagą. Miał zwyczaj rozstrzygania sporów między swoimi ludźmi w sposób pokojowy, a jednocześnie potrafił stanowczo bronić swojej wioski przed wrogami.
