Michał Rusinek i Olga Drenda zwracają uwagę na emocjonalny i kulturowy stosunek ludzi do przedmiotów codziennego użytku. Rusinek opisuje humorystycznie, jak powstają i funkcjonują nazwy drobiazgów, które gromadzimy, choć często są niepotrzebne. Drenda natomiast podkreśla, że takie rzeczy mają wartość sentymentalną, a ich nazwy oddają ludzkie przywiązanie i sposób patrzenia na świat. Oboje pokazują, że język ujawnia nasze emocje wobec przedmiotów.
1. Zwróć uwagę na temat notatki – ma ona dotyczyć zarówno przedmiotów, jak i znaczenia nazw, dlatego w streszczeniu trzeba uwzględnić oba te aspekty.
2. Zauważ sposób pisania Rusinka – autor posługuje się ironią i humorem, aby pokazać zabawny aspekt ludzkiego zbieractwa i nadawania nazw.
3. Podkreśl ton tekstu Drendy – jest on spokojny i refleksyjny, wskazuje na emocjonalną więź ludzi z rzeczami.
4. Zadbaj o syntezę – połącz stanowiska obu autorów w krótkim, logicznym tekście, zamiast streszczać osobno ich wypowiedzi.
5. Pamiętaj o formie notatki syntetyzującej – powinna być zwięzła (60–90 słów), spójna i napisana własnymi słowami, bez cytatów ani ocen.