Chłopi są bardzo pobożni, dużym szacunkiem darzą księdza – już na pierwszych stronach powieści Aga spotyka księdza i oddaje mu słowem i gestami szacunek. O przywiązaniu do religii świadczą opisy świętowanych świąt (zaduszki, Wielkanoc, Boże Narodzenie), jak i co niedzielnego wyjścia do kościoła. Na szczególną uwagę zasługują fakty:
– podczas zaduszek chłopi odprawiają rytuał dziadów i pozostawiają na cmentarzu jedzenie – jedna z beczek, w których umieszcza się dary, należy do księdza – tam trafiają najlepsze części;
– niedziela jest bardzo uroczystym dniem, nikt w tym dniu nie pracuje, natomiast każdy dba o godny ubiór: „tak szły kobiety strojne, szły dziewczyny, szli parobcy, szły dzieci, szli gospodarze w białych kapotach, podobni do ogromnych żytnich snopów, a wszyscy dążyli wolno ku kościołowi drogami nad stawem, któren niby misa złota odbijał w sobie słońce, aż oczy raził”;
– pobożność chłopska została wyrażona w postawie Kuby w kościele: „Uklęknął przy samej kracie i śpiewał z innymi, zapatrzony pobożnie w ołtarz, gdzie u góry był Bóg Ociec, siwy Pan i srogi, rychtyk podobny do dziedzica z Drzazgowej Woli, a pośrodku sama Częstochowska w złocistym obleczeniu patrzyła na niego… a wszędy lśniła się pozłota, jarzyły się świece i stały bukiety papierowych czerwonych kwiatów… a ze ścian i z okien kolorowych wychylały się złote obręcze i święte, surowe twarze, i smugi złota, purpury, fioletu niby tęcza padały na jego twarz i głowę, całkiem jakby się unurzał w stawie przed zachodem, kiedy słońce bije w wodę. I poczuł się jakoby w niebie w tych ślicznościach, że ruchać się nie śmiał, ino klęczał wpatrzony w czarniawą, słodką, matczyną twarz Częstochowskiej, ino mówił pacierz za pacierzem spieczonymi wargami, a potem ino śpiewał tak żarliwie, tak ze wszystkich sił duszy wierzącej, tak sercem pełnym ekstazy, że jego zaschły, skrzypiący głos rozlegał się najdonośniej”.
Chłopi to powieść składająca się z cztery części nawiązujących do kolejnych pór roku: jesień, zima, wiosna, lato. Akcja rozgrywa się w ciągu dziecięciu miesięcy, podczas których można zobaczyć rytm życia wiejskiego. Najważniejsze informacje, które musisz zapamiętać to: powieść nazywana jest epopeją chłopską, występuje w niej bohater zbiorowy – lud, równie ważnymi bohaterami są: przyroda i czas. W 1924 roku za Chłopów Władysław Stanisław Reymont otrzymał nagrodę Nobla.