Można zauważyć, że Sienkiewicz bardzo selektywnie podszedł do historii i wybrał te momenty polskich zwycięstw, które miały podłoże moralne. Co więcej, dramatyzacja fabuły, zwiększanie kontrastu między scenami zniewolenia i wyzwolenia bohaterów czy istotności konkretnych bitew, miało na celu „pokrzepienie serc”, a nie przedstawienie prawdy historycznej.
Odpowiadając, pamiętaj, że Sienkiewicz prawie nie sięgał do archiwów – czerpał z niewielkich źródeł pamiętnikarskich. Co więcej, powieściopisarz skupiał się raczej na opowiadaniu pięknych historii, przekazując wyidealizowany sposób widzenia tamtej epoki.